U Ribolovu br. 277 smo predstavili dunavski revir u srcu srpske prestonice, tj. potes na desnoj obali, koji se pruža od marine Dorćol do ušća Save. Ovoga puta opisaćemo još jedan teren praktično u samom centru Beograda, a koji se nastavlja na pomenuti deo Dunava – oko jednog kilometra dugu deonicu desne (»beogradske«) obale Save, od ušća do Brankovog mosta.
Ovaj revir počinje Galebovom stenom, mikrolokacijom sa visokom ozidanom obalom, tačno preko puta ušća, na kojoj su godinama lovljeni kapitalni smuđevi po višem vodostaju Save i Dunava. Sada je tu ozbiljniji ribolov na varalicu gotovo sasvim onemogućen, prije svega zbog mnogobrojnih splavova, ali i zbog potopljenih djelova splavova, pontona i mnoštva raznog drugog otpada. Međutim, uprkos tome se oko Galebove stene može često vidjeti poneki plovkaroš, koji uz obalu i travu uspeva da ulovi poneku sitnu bijelu ribu, a u toplijem dijelu godine uporni somaroši tu love dubinskim metodom, uglavnom štapovima dužim od tri metra, jer se »brka« skoro isključivo dobija dalje od obale.
I NEKADA KULTNO mjesto beogradskih smuđaroša, kod restorana Bela Vista, malo uzvodno od ušća više nije ono što je nekada bilo. Sada se tu nalazi ugostiteljski objekat sa terasom, pa je varaličarenje moguće sa samo dvije pozicije. Jedna od njih je maleni travnati plato, iznad samog limana u koji se smuđ nabije kada Sava naraste i zamuti se, a druga je stepenište koje se spušta do same vode, ali do kog se može stići samo kroz pomenuti ugostiteljski objekat. Po povišenom vodostaju Save i pomuti ovdje se traži mjesto više, a smuđ se najbolje lovi preko dana, na džig varalice. Tu su, međutim, lovljeni i kapitalni bucovi, mahom na glavinjare i voblere.
Potes uzvodno od pomenutog ugostiteljskog objekta, pa do početka stare betonske hale ... (-Ceo tekst možete pročitati u Ribolovu br. 326-)